Αποχαιρετώντας τους μαθητές μου

Blog

Σκέφτομαι πως να ξεκινήσω, τι να γράψω, που να δώσω βάρος. Μάλλον θα έρθουν όλα μόνα τους, όπως γίνεται συνήθως…
Αποχαιρετώ λοιπόν δύο φίλους, δύο εξαιρετικά παιδιά, δύο ευγενικές φυσιογνωμίες, με κουλτούρα, ταλέντο και ψυχή. Δύο συναδέλφους πλέον.

Η Κατερίνα με κάλεσε στις αρχές του περασμένου Ιουνίου και μου ζήτησε να την εκπαιδεύσω. Στην αρχή αιφνιδιάστηκα λιγάκι, “Είμαστε φίλοι στο Facebook και μου αρέσει πολύ ο τρόπος σου με τους σκύλους. Θα ήθελα να γίνω μαθήτρια σου” μου είπε ξεκινώντας την πρώτη μας συζήτηση.

Δεν αργήσαμε να τα βρούμε και λίγες βδομάδες αργότερα μου έκανε την τεράστια τιμή, καθώς άφησε την Λήμνο και ήρθε στην Αθήνα για να κάτσει 6 μήνες δίπλα μου.
Η Κατερίνα είναι ένας άνθρωπος σεμνός, συναισθηματικός με μεγάλη ωριμότητα και αίσθηση ευθύνης. Έχει αυτό που ονομάζουμε “δημιουργικό άγχος” και μου μοιάζει γιατί είναι εξαιρετικά παρατηρητική.
Την θυμάμαι στα μαθήματα, που την έπιανα πάντα με την άκρη του ματιού μου, να βγάζει την ατζέντα της και να σημειώνει κάτι που έκανα ή είπα. Πάντα τυπική και με ωραίο χιούμορ. Μια εξαιρετική κοπέλα!
Στα μαθήματα περάσαμε υπέροχα και γελάσαμε πολύ, συζητήσαμε σαν φίλοι από καιρό, δικά μας θέματα και νομίζω πως ξεκινά μια ωραία σχέση.

Ο άλλος φίλος και αδερφός ήταν ο Άκης. Ο οποίος ήρθε πέρυσι από τα Γιάννενα για να γνωριστούμε και να μου προτείνει να μάθει κοντά μου. Συναντηθήκαμε στο Mall και με εξέπληξε η αγάπη και το πάθος του για τα σκυλιά.
“Βασίλη το έχω ψάξει πολύ και έχω επιλέξει εσένα. Μου αρέσεις, παρακολουθώ την ιστορία με τη Sugar, έχω διαβάσει το βιογραφικό σου και νιώθω ότι ταιριάζουμε πολύ” μου είπε εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα στο Μαρούσι. Τι να πω? Γέμισα χαρά, ικανοποίηση και υπερηφάνεια. “Ναι φίλε, εννοείται! ” του απάντησα.
Ο Άκης είναι ψυχαρα, τεράστιο ταλέντο, με ζηλευτή δύναμη και πείσμα. Πάντα με ενδιαφέρον για τα μαθήματα, με ερωτήσεις και τοποθετήσεις, που αρκετές φορές με έβαζαν σε σκέψεις και του ζητούσα χρόνο για να του απαντήσω.
Στα Γιάννενα είδα έναν εξαιρετικό άνθρωπο που μαζί με την μητέρα του (αγαπημένη μου φίλη πια, η Τάνια) έχουν δημιουργήσει μια φανταστική ομάδα και δουλεύουν με την σκύλα του την Oops. Θεωρώ ότι έχει να δώσει πάρα πολλά πράγματα στον χώρο.

Αυτά τα δυο παιδιά έδεσαν αμέσως σαν παρέα. Το ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι θα ταίριαζαν και θα δουλεύαμε εξαιρετικά.
Η χαρά μου που τους δίδασκα ήταν τεράστια, η ευθύνη μου απέναντι τους το ίδιο.
Πολλές φορές με πείραζαν πως τους πίεζα, τους κούραζα, ότι τους έπιανε πονοκέφαλος και πως τους έβαζα πολλές ασκήσεις και δύσκολα σενάρια.
Τις περισσότερες ναι, τους τσίτωνα όταν έβλεπα να “κολλάνε”. Αρκετές στιγμές επέλεξα να μιλήσουμε για τα δύσκολα κομμάτια αυτής της δουλειάς για να τους προετοιμάσω. Ήθελα να δουν όλη την εικόνα και να φύγουν γεμάτοι από κοντά μου.

Άλλες φορές όμως ήταν η σειρά τους να με στηρίξουν όταν με έβλεπαν κουρασμένο, προβληματισμένο ή στεναχωρημένο. Είμασταν ανοιχτοί και ειλικρινείς. Με ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον, μια δυνατή ομάδα, μια οικογένεια.
Ως δάσκαλος,  έχω να πω ότι ήταν οι ιδανικοί μαθητές μου. Ως άνθρωπος, νιώθω τυχερός που τους γνώρισα. Ως επαγγελματίας, αισθάνομαι υπερήφανος που με επέλεξαν.

Χαίρομαι πολύ, γιατί μέχρι στιγμής με έχουν διαλέξει πολύ ωραίοι Άνθρωποι. Μαζί με τον πρώτο μου μαθητή τον Αχιλλέα, έχουν αποφοιτήσει τρεις εκπαιδευτές, που αισθάνομαι ότι τους έδωσα απλόχερα γνώση, υποστήριξη, βοήθεια, θετικά συναισθήματα, τεχνικές και μυστικά μου. Ότι οφείλει εν ολίγοις να κάνει κάθε σωστός δάσκαλος.
Τρία παιδιά που νιώθω ότι είμαι δίπλα τους και αισθάνομαι υπερηφάνεια για αυτά. Τρεις επαγγελματίες που θέλουν να πετύχουν, να προχωρήσουν, να χτίσουν την δική τους πορεία, να ακολουθήσουν το όνειρο τους και για εμένα είναι μέγιστη τιμή να τους βοηθήσω σε αυτό.  Τρεις άνθρωποι που πια τους αισθάνομαι δικούς μου…

Αυτοί που κάθονται δίπλα μου εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος, είναι τίμιοι, ειλικρινείς και συναισθηματικοί. Έχουν πάθος, διάθεση και τεράστια αποθέματα αγάπης για τους σκύλους. Δεν πιστεύω ότι είναι τυχαίο. Έχω επιλέξει συνειδητά να το πάω έτσι χωρίς να το ανοίξω πολύ. Δεν θέλω να χάνεται η ουσία της εκπαίδευσης και της μεταδοτικότητας, θέλω να είμαι ένα θετικό πρότυπο και βοηθητικός.

Άκη και Κατερίνα καλή αρχή. Εγώ θα είμαι δίπλα σας σε ότι με χρειαστείτε.
Ο δάσκαλος και φίλος σας…

Προηγούμενο άρθρο
Sugar, ο πρώτος σκύλος ειδοποίησης διαβήτη στην χώρα μας
Επόμενο άρθρο
Η HappyDogs ταξίδεψε στη Στοκχόλμη.

Related Posts

Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα.