Σουηδία τέλος, επιστροφή στην Ελλάδα✈️
Στο συγκεκριμένο ταξίδι δεν σας κρύβω ότι ήρθα με μια μικρή επιφύλαξη, γιατί πιστεύω ότι γνωρίζω αρκετά πράγματα για το nosework λόγω της εκπαίδευσης της Sugar στο κομμάτι του διαβήτη.
Όμως ευτυχώς διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα οι οποιεσδήποτε “αμφιβολίες” μου…
Κατάλαβα απο την αρχή του σεμιναρίου πως κάτι το οποίο είναι τόσο σημαντικό για τον σκυλο και εννοώ την ικανότητα της όσφρησης, δεν το αναδεικνύουμε όσο θα έπρεπε. Δεν δίνουμε στον σκύλο χώρο και ευκαιρίες να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, από την πρώτη μέρα της ζωής του.
Αυτό το απέδειξαν τα σκυλιά από το καταφύγιο Hundstallet τα οποία ήρθαν στο σεμινάριο με τους εθελοντές.
Είδα λοιπόν τους συγκεκριμένους σκύλους να μπαίνουν σε μια αίθουσα που δεν είχαν ξαναμπεί ποτέ, να βλέπουν ανθρώπους τους οποίους δεν γνώριζαν και από την πλήρη ανασφάλεια και επιφυλακτικοτητα να τελειώνουν την ημέρα, με χαρά, αυτοπεποίθηση και εξωστρέφεια.
Έτσι απλά… Χωρίς εντολές, παράκίνηση, καθοδήγηση ή πίεση. Τίποτε από όλα αυτά.
Απλώς πήρε μπροστά η μύτη και όλα τα άλλα ήρθαν μόνα τους.
Χαίρομαι που έμαθα επιπλέον τρόπους να βοηθώ τους σκύλους, να τους αφήνω χώρο να αναπτύσσονται και να νιώθουν σιγουριά για τους εαυτούς τους.
Στο συγκεκριμένο ταξίδι γνώρισα συναδέλφους απο την Σουηδία (εννοείται), τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Φιλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ανθρώπους με ξεχωριστές αφετηρίες, προσεγγίσεις, βιογραφικα, συναδέλφους διαφορετικών ηλικιών…
Όμως όλοι είχαμε ένα κοινό, την αγάπη για τον σκυλο!
Εγώ απλώς νιώθω ακόμη περισσότερο το μεγαλείο του υπέροχου αυτού ζώου και θέλω να το υπηρετήσω όσο καλύτερα μπορώ.