Ας αρχίσουμε…
Μετά από τόσα χρόνια σε αυτή τη δουλειά μπορώ να σας πω δεκάδες ή καλύτερα εκατοντάδες ιστορίες ανθρώπων και σκύλων σχετικές με τον τίτλο του άρθρου…
Από το κλασσικό “Ξέρει το ΚΑΤΣΕ αλλά δεν το κάνει όταν βλέπει άλλο σκύλο…” ή το “Στο σπίτι με ακούει αλλά όταν βγούμε βόλτα…”‘η ακόμη και το “Με ακούει μόνο όταν δει πως κρατάω φαγητό…”.
Έχω πάει πάρα-πάρα πολλές φορές σε σπίτια που οι σκύλοι ήταν εκπαιδευμένοι από επαγγελματίες ή από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες και το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.
Οι λόγοι?
Ποικίλουν…
Κατ΄αρχήν για να είμαι απολύτως ειλικρινής υπάρχουν σκύλοι που δεν χρειάζονται εκπαίδευση (ήρεμοι,εύκολοι,υπάκουοι,ντροπαλοί,κλπ)
Σκύλοι που χρειάζονται εκπαίδευση. Σκύλοι που είναι Ο.Κ αλλά χρειάζονται εκπαίδευση τα αφεντικά τους, κ.ο.κ.
Στην εκπαίδευση όταν ο σκύλος σε μια “δύσκολ” περίπτωση, π.χ να μείνει όταν δει μια γάτα, να μην τραβήξει το λουρί όταν κάτι τον τσιτώσει ή να μην φύγει από κάτι που τον τρομάζει, θα το κάνει μόνο αν έχεις ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ!
Αυτό δεν γίνεται ούτε με μια σακούλα λιχουδιές αλλά ούτε και με τα στραβολαιμιάσματα του πνίχτη…
Θέλει αντίληψη της ψυχολογίας και της ιδιοσυγκρασίας του σκύλου ώστε να δουλέψεις με βάση το χαρακτήρα του.
Τι να το κάνεις το ΚΑΤΣΕ αν ο σκύλος σου θέλει να πάει και να τσακωθεί με τον άλλο αρσενικό απέναντι? Θα την κάνει ποτέ την εντολή ? Ποτέ των ποτών! Και άντε εγώ λέω ότι την κάνει τελικά, μήπως θα λύσει το πρόβλημα της επιθετικότητας του?
Κάθε μέρα δέχομαι κλήσεις που οι άνθρωποι μου εξιστορούν από “αστεία” έως ακραία περιστατικά με τα σκυλιά τους.
Εκπαιδευμένα σκυλιά που δεν μπορούν να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με άλλους σκύλους, εκπαιδευμένα σκυλιά που οι άνθρωποι δεν τολμάνε να τα πλησιάσουν όταν τρώνε, εκπαιδευμένα σκυλιά που χαλάνε τον κόσμο όταν χτυπούν κουδούνια, όποτε έρχονται καλεσμένοι, όταν πάνε βόλτα κλπ.
Αυτό που χρειάζεται είναι ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ μέσω της εκπαίδευσης. Και αυτό είναι το στοίχημα. Το ΚΑΤΣΕ με ένα λουκανικάκι στο χέρι το κάνει και παιδάκι, το θέμα είναι το παρακάτω…
Ο Dr.Ian Dunbar μου έλεγε στο σεμινάριο του στην Ολλανδία: Bασίλη η εκπαίδευση είναι για να αλλάζει συμπεριφορές.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω!
Πραγματικά ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ αν ένας σκύλος είναι άψογος στο ΚΑΤΣΕ, με νοιάζει να μπορεί να αντέχει και να περνάει καλά με κάτι που πριν από λίγο καιρό αποτελούσε πρόβλημα. Ο Ερμής του Κώστα και της Μαρίας δεν άντεχε να δει, όχι να είναι με σκύλους και πια κλαίει από την στενοχώρια του όταν φεύγει από το πάρκο! Τόσο πια τους συνήθισε και τους θέλει.
Τι θέλω να πω?
Προσπαθήστε να καταλάβετε το σκύλο και φερθείτε του ανάλογα με την “πάστα”,το ταμπεραμέντο και τα χαρακτηριστικά του.
Η Μαρία με τον Φρέντο (ημίαιμος ΝτογκΝτεΜπορντώ) με ρώτησε?
-Γιατί ρε Βασίλη αυτός έγινε επιθετικός? Τα ίδια που έκανα και στα υπόλοιπα σκυλιά μου του έκανα…
-Ναι, αλλά αυτός είναι άλλος σκύλος…Τόσο απλά.
Μην συγκρίνετε τον σκύλο σας με του γείτονα. Της κυρίας Κατερίνας λόγου χάρη, με ρωτούν, πως ακούει χωρίς εκπαίδευση.
Εγώ τότε απαντώ με ερώτηση.
-Όλα τα παιδιά είναι ίδια? Γιατί να είναι τα σκυλιά?
… Όσο για το αν τους ακούει πραγματικά και τα καταφέρνουν τόσο καλά, δώστε τους για 10 λεπτά έναν “δύσκολο” σκύλο και αν αντέξουν κερνάω μπύρες…
Για να κατανοήσετε τι εννοώ θα σας πω 2-3 παραδείγματα
Υπάρχουν σκύλοι που δεν έχουν χτυπηθεί καν από τα αφεντικά τους.Ποτέ! Και είναι ευερέθιστοι και επιθετικοί και υπάρχουν και σκύλοι όπως ο Μπουσίντο του Σπύρου που ενώ τον είχε πάρει κακοποιημένο από ένα χωριό, αυτός ήταν υπόδειγμα ηρεμίας και χαλαρότητας,
Γιατί?
Γιατί έτσι ήταν ο χαρακτήρας του.
Ο ΚΑΘΕ ΣΚΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ…Είναι πολύ απλό, θα το λέω μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα μου.
Ο Φοίβος του Δημήτρη “δεν υπάρχει” στην εκπαίδευση. Περπατάει δίπλα χωρίς λουρί σε χώρους με ερεθίσματα, έρχεται ΠΑΝΤΑ στο κάλεσμα είτε υπάρχουν σκύλοι, είτε παιδιά είτε οτιδήποτε, κάνει το ΜΕΙΝΕ μπροστά σε σταθμούς του ΗΣΑΠ με δεκάδες ανθρώπους και αποσπάσεις, αλλά στο σπίτι? Δυσκολεύεται λόγω άγχους αποχωρισμού.
Επομένως μπορεί ο κάθε σκύλος να είναι πολύ καλός σε κάτι και να υστερεί κάπου αλλού,
Πάμε στο κομμάτι της εκπαίδευσης λοιπόν. Αν ο εκπαιδευτής δεν αντιληφθεί αυτές τις διαφορές(και τις μικρότερες) στην ιδιοσυγκρασία του σκύλου, η εκπαίδευση θα πατώσει. Κυριολεκτικά
Δεν υπάρχει ΚΑΛΟΣ και ΚΑΚΟΣ σκύλος. Αν ήταν έτσι θα έπρεπε τον σκύλο μου τον Βύρωνα(14 χρονών τώρα…) να τον είχα παρατήσει εκεί που τον βρήκα. Ήταν πολύ ζωηρός,ανυπάκουος,ατζαμής και ζημιάρης κούταβος αλλά με υπομονή και προσπάθεια έγινε ένας καταπληκτικός φίλος.
Νομίζω πως πολλά από τα προβλήματα τις σχέσεις ανθρώπων – σκύλων ξεκινούν από την δυσαρμονία και την ελλιπή κατανόηση των αναγκών του σκύλου και πολύ απλά δεν βγαίνουν στην επιφάνεια όταν ο σκύλος είναι…βολικός.
Για αυτό όπως έγραψα παραπάνω πολλοί μου λένε, έχω σκύλους 20-30 χρόνια, τι έγινε με αυτόν? ή είχα άλλους 3 πριν από αυτήν και δεν είχα “θέματα”.
Ο στόχος λοιπόν της ΣΩΣΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ(όπως την ονομάζω) είναι να αλλάζει προς το καλύτερο τον χαρακτήρα του σκύλου και να προλαμβάνει τέτοια “θέματα”.
